22 maart 2016

Evie Wyld - Overal vogelzang

Over randen en randjes !
 
 
'Het was er nog steeds..., het gevoel alsof er iets gehurkt in de vallei zat,
wachtend en kijkend en klaar voor de aanval.'

Schapenfokster Jake is een pezige vrouw die de dag begint met sit ups en 's nachts bezocht wordt door nachtmerries. Vόόr ze zich terugtrok op een Brits eiland, had ze de stiel in haar geboorteland Australië geleerd. In de stofdroge bush tussen roodrugspinnen, 'vliegen die uit je ooghoeken drinken' en macho kerels heeft ze zich het hoeden en scheren van schapen eigen gemaakt. Maar Jake is kwetsbaarder dan ze zich voordoet. Niet toevallig houdt ze mensen op afstand. 'Ik vertel hen de tussenstukjes van mijn leven, de stukjes die beschikbaar zijn', hoor je haar zeggen. Gaandeweg wordt duidelijk dat ze een groot geheim met zich meedraagt, een bladzijde uit het verleden die haar in permanente angst dompelt. Wanneer iets (een vos?) of iemand het op haar schapen gemunt heeft, slaat de paniek toe.
 'Niets raakt me in het donker aan', zo liegt ze zichzelf voor. De hamer onder de gootsteen en de halve baksteen in de vensterbank spreken een andere taal.

Woltafels in een schapenfokkerij
© Carmel James
In de tweede verhaallijn, die alsmaar belangrijker wordt, graaf je steeds dieper in de Australische achtergrond van de hoofdfiguur. Over deze passages hangt een unheimische, agressieve sfeer. Je komt terecht in de wereld van de prostitutie met de bijbehorende vernederingen en extreme kwetsbaarheid van sekswerkers. Zowel van de los-vaste krachten op de schapenfokkerij, die ruiken naar wolvet en whisky, als van het personage Otto gaat een aanhoudende dreiging uit. En Otto's hond is even vilein en gestoord als zijn baasje. Met deze achterliggende verteldraad haalt Evie Wyld een opvallend stilistisch kunstje uit. Ze zondigt tegen de gangbare chronologische geplogenheden en komt daar èrg goed mee weg!

Deze levensroute is één groot gevecht. Het is een rauwe confrontatie met natuurelementen, 'het incompetentielijstje' (Hoe red je een schaap uit zuigende modder?), het sadisme van de man die op Jakes pad kwam, de spoken uit onbesuisde tijden. Haar leven is illusieloos, zuiver gericht op het zich staande houden. Jake moet en kan zich meten met mannen. Daarnaast is haar vlucht ook een boetedoening voor een jeugdzonde die de donkere kant in elk van ons illustreert.

Overal vogelzang heeft Hitchcock-allures. In deze zintuiglijke roman weerklinken enge dierengeluiden: het 'getrippel van de buidelrat op het golfplaten dak', 'het stroperige gekrijs van de kaketoe', 'de roep van een vogel in de nacht die klinkt als een brandsirene'... Op eenzelfde manier strooit de schrijfster met geuren. 'Het ruikt er alsof hij een stoofpot onder zijn bed bewaart', is een typische Evie Wyld-quote.

De huntsmanspin komt voor in Australië
© en.academic.ru
Aan deze fictievrouw kun je alles toevertrouwen. Haar zeggingskracht verdient elf op tien! Haar grenzeloze verbeelding wordt superieur in taal verpakt! Dankzij het meesterschap van deze jonge auteur en de no nonsense-houding van haar hoofdpersonage is de tragiek van Overal vogelzang perfect verteerbaar. Het kan niet anders of deze, in originaliteit uitblinkende, schrijfster zal uitgroeien tot één van de meest toonaangevende in Groot-Brittannië! 

Dit is een gebald boek, zonder ademruimte. 'Onderhoudend' is in deze context een understatement! En als je er wat afstand van genomen hebt, verbaas je je over het feit dat dit zelfkantverhaal ontstaan is in de geest van een Londense boekhandelaarster... en verteld werd alsof ze Jakes alterego is!


Quotering: ****½

Uitgegeven bij De Geus - 2016