15 november 2015

Marelle Boersma - Enkele reis

 Waar het gras niet altijd groener is...
 
 
'Ik staar naar de lampjes en hoop zo ontzettend
dat er iemand gaat schreeuwen dat ze gevonden is
dat het op bidden lijkt.

Vrienden die onder olijfbomen op het Portugese platteland een avondetentje delen, roepen een beeld op van vertrouwdheid en samenhorigheid. Misschien zelfs van iets onverwoestbaars. Deze scène is het vertrekpunt van Enkele reis. Nog diezelfde avond verdwijnt het dochtertje van Suus, de eigenares van de quinta die haar druk-druk-druk-leven in Nederland vaarwel heeft gezegd. Vanaf dan komen er barsten in de ‘eeuwige’ vriendschappen, verhardt de toon en maakt vanzelfsprekendheid plaats voor wantrouwen. De verwarring rond het zoek geraakte meisje wordt nog groter wanneer een ex opduikt, er een getuigenis is over een man die met een kind rondliep en iemand de contouren van een stelletje in de avondschemering heeft waargenomen. Zoektochten in de omgeving en recherchewerk leveren niets op. Langzaam kantelt het onderzoek: het slachtoffer Suus wordt uiteindelijk een verdachte.
 
Azenhas do Mar aan de Atlantische kust van Portugal
© Leoboudv
Enkele reis is losje gebaseerd op de zaak Maddie McCann, de Britse kleuter die verdween tijdens een vakantie in de Algarve. Ook toen werden de ouders ervan verdacht zelf de hand te hebben in de verdwijning. Maar waar het McCann-spoor dood loopt, gaat Marelle Boersma verder. Aan geen enkel personage zou je je lot toevertrouwen. Er zijn de kinderloze Camille en Juul, er is de doordrijver Niels, er is de too good to be true-tuinman Carlito en Anouk, het spraakgehandicapte zusje van Suus die misschien een rekening te verefferen heeft. En wat gezegd van Suus zelf? Als de speurders twijfelen aan haar verhaal, dan mag de lezer dat ook…toch?!

In haar tiende thriller heeft de door de wol geverfde schrijfster het hoofdpersonage in een emotionele achtbaan geplaatst. Haar machteloosheid, haar boosheid, haar paniekaanvallen, de tornado van onbeantwoorde vragen die door haar hoofd wervelt, zijn uitingen van gekmakend verdriet. 'Ik huil alsof mijn lichaam niets anders meer kan,' kermt Suus op een inktzwart moment. Het totale verlies van houvasten en van wat haar het dierbaarst is, draagt het verhaal. Toch is er ook de niet aflatende vechtlust. 'Ik heb pas verloren als haar lijkje gevonden is', hoor je haar zeggen. Daarnaast is er een subtiele lijn bedacht voor de relatie tussen de twee zussen. De beproeving van Suus is tegelijkertijd een loutering. En, Zorgenkind, de titel van het boek dat Anouk aan het schrijven is, krijgt een tegendraadse invulling. In deze psychologische thriller worden tal van verhoudingen op hun kop gezet!

De gele sterbloem...is niet alleen maar mooi!
© Pixabay
Enkele reis is een ingenieus spel van rookgordijnen en werkelijkheid, van hallucinaties en waarnemingen, van dromen en mysteries. Bovendien krijg je nog de les mee dat je beter een gesprek aangaat dan lastige situaties de rug toe te keren. Marelle Boersma schrijft nooit hetzelfde boek, telkens verplaatst ze haar perspectief en slaagt in haar opzet. Daarbij kan ze rekenen op haar dynamische en accurate taal. Dat zijn afdoende redenen om van haar tienjarig jubileum een feest te maken! Portugese olijfbomen en gele sterbloemen kunnen voor sfeer en animo zorgen;-)!

Quotering: ****

Uitgegeven bij De Crime Compagnie - 2015

De boeken van Marelle Boersma