17 april 2015

Raphael Montes - Perfecte dagen

Een spel van rat en muis !
 
 
'Ze had hem een nieuwe plaats gegeven in de wereld.'
 
Een gestoorde man die een meisje ontvoert en haar wil dwingen om van hem te houden... Is dat niet zo'n verhaal over misbruik en ander geweld dat eindigt met de bevrijding van het slachtoffer en de inrekening van de dader? Bij een middelmatige misdaadauteur zou dat het scenario zijn. Niet bij Raphael Montes, de Braziliaan die met Perfecte dagen een macaber sprookje heeft afgeleverd.

Zijn hoofdpersonage, Leo, is een student geneeskunde met een fascinatie voor de anatomische les. Omdat hij gelooft in de maakbaarheid van relaties, zet hij zijn zinnen op Clarice, een jonge vrouw van anderhalve meter. Dat laatste is geen toeval. Als je kennis maakt met zijn dominante moeder, krijg je een sterk vermoeden dat Leo een angst voor vrouwen heeft ontwikkeld. Wanneer Clarice in een afgelegen hotel aan haar filmscript wil gaan werken, krijgt de obsessie voor haar concrete vormen. Net als het draaiboek dat ze bedenkt, ontrolt het plot van Perfecte dagen zich als roadmovie. En in beide spelen dood en illusie een hoofdrol.  
 
Het tropische eiland Ilha Grande waar Leo en Clarice terechtkomen.
© rvcroffi
Als je de term 'misdaadliteratuur' op een boek wil kleven, dan moet het romangehalte hoog zijn. En omdat romans gedragen worden door hun karakters, moeten de personages niet alleen uitgediept zijn maar je ook de indruk geven dat je ze nog nooit ontmoet hebt. Wat gelaagdheid en oorspronkelijkheid betreft, is Raphael Montes helemaal op de afspraak. De gestoorde controlefreak Leo is in al zijn facetten aanwezig. Hij is de gewetenloze, gevoelsdode, excuusman, die niet in staat is zichzelf ter verantwoording te roepen. Tegelijkertijd ziet hij een moreel hoogstaand mens als hij in de spiegel kijkt. Vanuit zijn emotionele armoede denkt hij dat je zonder liefde of verdriet naar een dode kunt kijken die je, bij leven, van heel nabij gekend hebt. Leo's verwrongen gedachtenwereld en manipulatief narcisme zijn met veel precisie in beeld gebracht. 

Perfecte dagen is een uitgebalanceerd boek, een slingerbeweging tussen hard en zacht, gewelddadig en zorgend, het doordeweekse stel en het veroordeeld zijn tot elkaar, de stilte voor de storm en de komst van een tropische depressie. Die opbouw zorgt er ook voor dat de spanningsboog - een ander belangrijk romancriterium - nergens verslapt. Bovendien houdt de wat onderkoelde toon van de verteller de heftigheid van de gebeurtenissen en de inktzwarte ziel van Leo net voldoende in toom. Daarnaast dragen allerlei originele vondsten, tot en met de ontknoping van het verhaal, bij aan een erg verfrissende leeservaring!

Rio de Janeiro, de thuisbasis van Raphael Montes 
© Ramon Llorensi
Omdat de literaire wereld één groot leesdorp geworden is, vraag je je af of er nog iets typisch Braziliaans te ontdekken is in dit boek. Naast kerkbezoeken, klassenjustitie en -gezondheidszorg, vallen de vergaande bemoeienissen van de moeders op. Er is ook de theatraliteit in gebaren, taal en emoties. En op muzikaal vlak is er Leo's belangstelling voor landgenoot en internationale ster Caetano Veloso, de multicultureel geïnspireerde zanger-componist. Het is geruststellend om te ervaren dat de 'verStarbucksing' van boekenland zich nog niet voltrokken heeft!

In deze thriller ontbindt de auteur zijn duivels op een gedoseerde en intelligente manier. Hersenspinsels, rookgordijnen en de perceptie ervan door de nevenpersonages, tillen Perfecte dagen naar een hoog niveau. De flair waarmee Leo zijn menselijke omgeving een rad voor de ogen draait, is een meesterlijke zet. Daarnaast wordt de voorvoelde teloorgang overtuigend en verrassend uitgewerkt. Raphael Montes toont aan dat plotgedrevenheid niet noodzakelijk ten koste van karakterinhoud moet gaan. Om al deze redenen is het woord 'perfect' op de cover allesbehalve misleidend. Je zou ook kunnen zeggen dat deze Braziliaan zijn lezers inpakt met een ode aan de verbeelding!


Quotering: *****

Uitgegeven bij Cargo - 2015

De boeken van Raphael Montes